Album: Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ (2006)
ΑΣΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ
Φεύγεις κι ο πόνος σου με πνίγει
σαν καταιγίδα του Δεκέμβρη
κι όταν η πόρτα μου ανοίγει
ψάχνει το βλέμμα μου να σε βρεί
Άστα να πάνε στα κομμάτια
οι μέρες κι όλα μου τα βράδυα
με δακρυσμένα είμαι μάτια
και τη ζωή μου νοιώθω άδεια
Πού να βρείς δύναμη να ζήσεις
ν' ακούς του ρολογιού τους δείκτες
μονάχος με τις αναμνήσεις
Στίχος
Άστα να πάνε στα κομμάτια
οι μέρες κι όλα μου τα βράδυα
με δακρυσμένα είμαι μάτια
και τη ζωή μου νοιώθω άδεια
---
ΠΑΡΑΛΙΓΟ
Παραλίγο παραλίγο να σ' αφήσω και να φύγω
σ' άλλη αγκαλιά να τρέξω πόσα ψέμματα ν' αντέξω
Παραλίγο παραλίγο να σ' αφήσω και να φύγω
γιατί ένοιωθα κοντά σου παιχνιδάκι στην καρδιά σου
Μα η καρδιά μου επιμένει να σε λέει αγαπημένη
η καρδιά δεν κάνει λάθη αφού τόσα έχει πάθει
Παραλίγο παραλίγο να σ' αφήσω και να φύγω
σ' άλλη αγκαλιά να τρέξω πόσα ψέμματα ν' αντέξω
Παραλίγο παραλίγο να σ' αφήσω και να φύγω
απ' τη σκέψη να σε βγάλω, μ' έκανες να αμφιβάλλω
Στο μυαλό μου τριγυρίζουν σκέψεις που με βασανίζουν
άραγε πιστή μου είσαι ή μαζί μου προσποιείσαι
Μα η καρδιά μου επιμένει να σε λέει αγαπημένη
η καρδιά δεν κάνει λάθη αφού τόσα έχει πάθει
Παραλίγο παραλίγο να σ' αφήσω και να φύγω
σ' άλλη αγκαλιά να τρέξω πόσα ψέμματα ν' αντέξω
---
ΓΕΝΝΗΜΕΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΖΗΜΙΕΣ
Έχεις βλέμμα που σκοτώνει κι όλους τους αναστατώνει
χαλασμός στο πέρασμά σου κι όπου αφήνεις τ' άρωμά σου
Κάθε μέρα που νυχτώνει η ψυχή μου βαλαντώνει
αν δε βγείς απ' το μυαλό μου τότε πια αλοίμονό μου
Γεννημένη να κάνεις ζημιές
μου 'χεις κάνει πληγή τη ζωή μου
έχεις κάψει χιλιάδες καρδιές
τώρα καίς και τη δική μου
Άγγελος το πρόσωπό σου, τρέλλα το χαμόγελό σου
το κορμί σου μιά παγίδα κίνδυνος σαν καταιγίδα
Ναυαγός χωρίς σανίδα έχω χάσει κάθε ελπίδα
αν δε βγείς απ' το μυαλό μου τότε πια αλοίμονό μου
Άγγελος το πρόσωπό σου, τρέλλα το χαμόγελό σου
το κορμί σου μιά παγίδα κίνδυνος σαν καταιγίδα
Ναυαγός χωρίς σανίδα έχω χάσει κάθε ελπίδα
αν δε βγείς απ' το μυαλό μου τότε πια αλοίμονό μου
---
ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ
Άνθρωπος δεν θα ήμουνα μετά το χωρισμό μας
να μην πονέσω έστω για λίγο
μέρα τη μέρα νοιώθω ότι ήσουν ψέμμα
και δε θ' αργήσω από σένα να ξεφύγω
Σιγά σιγά να δείς θα βάλω ένα τέρμα
θα ξεχαστείς νωρίς γιατί ήσουν ένα ψέμμα
Σιγά σιγά να δείς δε θα 'μαι όπως είμαι
θα ξεχαστείς νωρίς ζήτημα χρόνου είναι
Άνθρωπος δεν θα ήμουνα μετά το χωρισμό μας
να μη λυγίσω να μη δακρύσω
μέρα τη μέρα νοιώθω ότι ήσουν ψέμμα
και δε θ' αργήσω απ' το μυαλό μου να σε σβήσω
Σιγά σιγά να δείς θα βάλω ένα τέρμα
θα ξεχαστείς νωρίς γιατί ήσουν ένα ψέμμα
Σιγά σιγά να δείς δε θα 'μαι όπως είμαι
θα ξεχαστείς νωρίς ζήτημα χρόνου είναι
---
ΜΗ ΜΕ ΦΙΛΑΣ
Παράνομα τις νύχτες συναντιόμαστε
και μιά γλυκειά ζωή ονειρευόμαστε
παράνομα τον ζούμε τον δεσμό μας
γι' αυτό και θέλουνε πολλοί τον χωρισμό μας
Μη με φιλάς μη με φιλάς άλλο δεν κάνει
υπάρχει πίσω μου ένα στεφάνι
Μη με φιλάς μη με φιλάς άλλο θ' αργήσω
τι θα της πώ τι θα της πώ όταν γυρίσω
Τα όνειρα που κάνεις είν' ατέλειωτα
τα βράδυα που περνάμε αξημέρωτα
μα ξέχνα πως υπάρχω πια για σένα
ματάκια μου γλυκά κι αγαπημένα
Μη με φιλάς μη με φιλάς άλλο δεν κάνει
υπάρχει πίσω μου ένα στεφάνι
Μη με φιλάς μη με φιλάς άλλο θ' αργήσω
τι θα της πώ τι θα της πώ όταν γυρίσω
---
ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΟΙΧΟΥΣ
Σε τέσσερεις τοίχους ξανά μοναχός
μοιάζω φεγγάρι χωρίς ουρανό
οι αναμνήσεις μου στήσαν χορό
και άκρη με μένα ξανά δεν θα βρώ
Παιχνίδια μου παίζει η μοίρα τρελλά
πονάει και κλαίει απόψε η καρδιά
πώς να περάσει κι αυτή η βραδυά
νοιώθω πως έχασα εμένανε πια
Απόψε θα πάψω να είμαι δειλός
θα πώ επιτέλους ζωή σ' αγαπώ
κι αν έκανα λάθη εγώ είμαι δώ
ξανά θα τον βρώ της ζωής μου τον ρυθμό
Το φώς της ημέρας δεν φτάνει ως εδώ
και μέσα μου νοιώθω μεγάλο κενό
ελπίδα στο αύριο ψάχνω να βρώ
στα πόδια μου θέλω ξανά να σταθώ
Καρδιά μου προχώρα να πάμε μπροστά
λιμάνι δεν κάνω με την μοναξιά
τι κι αν μας τύχανε τόσα στραβά
τον δρόμο της μοίρας καθένας τραβά
Απόψε θα πάψω να είμαι δειλός
θα πώ επιτέλους ζωή σ' αγαπώ
κι αν έκανα λάθη εγώ είμαι δώ
ξανά θα τον βρώ της ζωής μου τον ρυθμό
---
ΕΡΩΤΑΣ ΑΝΕΜΟΣ
Στου έρωτα τον άνεμο ανοίγεις την καρδιά σου
κι όποιος σου πεί πως σ' αγαπά δίνεις τον έρωτά σου
όπου φυσάει ο άνεμος φεύγεις και αρμενίζεις
κι όταν φουρτούνες συναντάς σε μένανε γυρίζεις
Έρωτας άνεμος κι εγώ τώρα θα γίνω
θέλω να φύγω να πετάξω μακρυά
αλήτης έρωτας εγώ θέλω να γίνω
αφού δεν έχεις μές στα στήθια σου καρδιά
Όπου φυσάει ο άνεμος την άγκυρα σηκώνεις
λιμάνι ψάχνεις στ' άγνωστο και μένανε πληγώνεις
στου έρωτα τον άνεμο θ' αφήνεις την καρδιά σου
κι όποιος σου πεί πως σ' αγαπά δίνεις τον έρωτά σου
Έρωτας άνεμος κι εγώ τώρα θα γίνω
θέλω να φύγω να πετάξω μακρυά
αλήτης έρωτας εγώ θέλω να γίνω
αφού δεν έχεις μές στα στήθια σου καρδιά
---
Ο ΒΡΕΓΜΕΝΟΣ ΤΗ ΒΡΟΧΗ ΔΕΝ ΤΗ ΦΟΒΑΤΑΙ
Όνειρα όταν έκανα σαν έκλεινα τα μάτια
κι εσύ πορεία χάραζες για άλλη διαδρομή
κι αν τώρα πάλι μου μιλάς για έρωτες σταμάτα
για της ψυχής το θάνατο εσύ ήσουν η αφορμή
Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται
δεν τον νοιάζει που τις νύχτες δεν κοιμάται
το χαμόγελο απ' τα χείλη του δεν σβήνει
δεν τον νοιάζει στη ζωή του τι θα γίνει
Έχει ο καιρός γυρίσματα και η ζωή αλλάζει
ποιός να το φανταζότανε αυτό που τώρα ζώ
εγώ για σένα πέθαινα μα τώρα δεν με νοιάζει
δεν θα χαθώ αγάπη μου αν δε σε ξαναδώ
Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται
δεν τον νοιάζει που τις νύχτες δεν κοιμάται
το χαμόγελο απ' τα χείλη του δεν σβήνει
δεν τον νοιάζει στη ζωή του τι θα γίνει
---
ΑΜΟΡΓΙΑΝΙΤΙΣΣΑ
Σαν το πουλάκι το λαβωμένο
σαν καραβάκι ξενιτεμένο
σαν το κεράκι που αναβοσβήνει
ο πόνος μου πια δε μ' αφήνει
Αμοργιανίτισσα εσένα αγάπησα
Αμοργιανίτισσα και σε νοστάλγησα
Ήσουν ό,τι πιο ωραίο είχα μέσα στη ζωή μου
τώρα που λείπεις μακρυά μου κόβεται η αναπνοή μου
Ήσουν μέρα ήσουν νύχτα μές στα καλοκαίρια μου
τώρα που λείπεις μακρυά μου σβήσανε τ' αστέρια μου
Σαν το λουλούδι το μαραμένο
σαν καλυβάκι ερειπωμένο
σαν την αγάπη την ξεχασμένη
είν' η καρδιά μου πληγωμένη
Αμοργιανίτισσα εσένα αγάπησα
Αμοργιανίτισσα και σε νοστάλγησα
Ήσουν ό,τι πιο ωραίο είχα μέσα στη ζωή μου
τώρα που λείπεις μακρυά μου κόβεται η αναπνοή μου
Ήσουν μέρα ήσουν νύχτα μές στα καλοκαίρια μου
τώρα που λείπεις μακρυά μου σβήσανε τ' αστέρια μου
---
ΜΥΑΛΟ ΔΕ ΒΑΖΕΙΣ
Συγχώρεσα τα λάθη σου, ηρέμησαν τα πάθη σου
και είπες λάθη δεν θα ξανακάνεις
Το παρελθόν σου το ξεχνώ κι απέναντι πλέον περνώ
κι ορκίστηκες πως δε θα με πικράνεις
Μα εσύ μυαλό δεν βάζεις
τους άντρες τους αλλάζεις
σαν τα πουκάμισα
και καταριέμαι τώρα
ανάθεμα την ώρα
που σε αγάπησα
Έχω καρδιά που αγαπά που ξέρει και να συγχωρά
τι άλλο πές μου θελεις να σου δώσω
Μου είπες πως μετάνοιωσες και με το χθές εμάλωσες
και ζήτησες ποτέ μη σε προδώσω
Μα εσύ μυαλό δεν βάζεις
τους άντρες τους αλλάζεις
σαν τα πουκάμισα
και καταριέμαι τώρα
ανάθεμα την ώρα
που σε αγάπησα
---
ΨΕΜΜΑΤΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΑΛΙ
Πάλι κι απόψε φίλε μου
η ίδια η ιστορία
φαίνεται πως δεν άξιζε
για τίποτα η κυρία
Ψέμματα μου είπε πάλι
ήπια κι έκανα κεφάλι
Ψέμματα μου είπε κι όμως
δεν θα τη δικάσει ο νόμος
Ήθελα κάποτε να μπώ
μές στα δικά της στήθια
να δώ για λίγο από κοντά
το ψέμμα ή την αλήθεια
Ψέμματα μου είπε πάλι
ήπια κι έκανα κεφάλι
Ψέμματα μου είπε κι όμως
δεν θα τη δικάσει ο νόμος
Πάλι κι απόψε φίλε μου
νοιώθω μελαγχολία
άλλον εκείνη αγάπησε
δεν έχω αμφιβολία
Ψέμματα μου είπε πάλι
ήπια κι έκανα κεφάλι
Ψέμματα μου είπε κι όμως
δεν θα τη δικάσει ο νόμος
---
ΚΑΘΕ ΠΟΥ ΒΡΑΔΥΑΖΕΙ
Όλα μας τα ενθύμια με αίμα θα τα βάψω
αφού για σένα αγάπη μου πια δεν μπορώ να κλάψω
Όλα μας τα ενθύμια με δάκρυ θα ποτίσω
αφού με καταδίακσες μονάχος μου να ζήσω
Κάθε που βραδυάζει, κάθε που βραδυάζει
η ψυχή μου αγάπη μου για σένα αναστενάζει
Κάθε που βραδυάζει, κάθε που βραδυάζει
βλέπω τον πόνο απέναντι να με κρυφοκοιτάζει
Όλα μας τα ενθύμια θα τα ΄χω φυλαγμάνα
να μου θυμίζουν πάντοτε δυό μάτια αγαπημένα
θα τα φυλάξω στην καρδιά μαζί με τα σημάδια
που άφησαν πάνω στο κορμί τα πιο γλυκά σου χάδια
Κάθε που βραδυάζει, κάθε που βραδυάζει
η ψυχή μου αγάπη μου για σένα αναστενάζει
Κάθε που βραδυάζει, κάθε που βραδυάζει
βλέπω τον πόνο απέναντι να με κρυφοκοιτάζει
---
ΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΙ
Όταν βλέπω το ξημέρωμα
πονώ και υποφέρω
μα πονώ και υποφέρω
όταν βλέπω το ξημέρω(μα)
Το ξημέρωμα με βρίσκει
με τσιγάρο και ουΐσκυ
με τσιγάρο και ουΐσκυ
το ξημέρωμα με βρίσκει
Πέντε το πρωί και πίνω
για τον έρωτα εκείνο
για τον έρωτα εκείνο
πέντε το πρωί και πίνω
Το ξημέρωμα με βρίσκει
με τσιγάρο και ουΐσκυ
με τσιγάρο και ουΐσκυ
το ξημέρωμα με βρίσκει
Πού θα μ' έβρει ο ήλιος πάλι
μες στο μαύρο μου το χάλι
μες στο μαύρο μου το χάλι
πού θα μ' έβρει ο ήλιος πάλι
Το ξημέρωμα με βρίσκει
με τσιγάρο και ουΐσκυ
με τσιγάρο και ουΐσκυ
το ξημέρωμα με βρίσκει
---
ΟΛΑ ΤΗΣ Τ' ΑΠΩΘΗΜΕΝΑ
Όλα της τα 'χα δώσει
κι αυτή δεν είχε νοιώσει
κι αυτή δεν είχε νοιώσει
όλα της τα 'χα δώσει
Όλα της τ' απωθημένα
έχει βγάλει πια σε μένα
κι άλλο πια δεν την αντέχω
αίσθημα γι' αυτήν δεν έχω
Στον πόνο της πονούσα
και στην χαρά γελούσα
και στην χαρά γελούσα
στον πόνο της πονούσα
Όλα της τ' απωθημένα
έχει βγάλει πια σε μένα
κι άλλο πια δεν την αντέχω
αίσθημα γι' αυτήν δεν έχω
Μες στην καρδιά μαράζι
έχω μα δεν την νοιάζει
έχω μα δεν την νοιάζει
μες στην καρδιά μαράζι
Όλα της τ' απωθημένα
έχει βγάλει πια σε μένα
κι άλλο πια δεν την αντέχω
αίσθημα γι' αυτήν δεν έχω
