Album: ΕΠΙΚΗΡΥΓΜΕΝΟΣ (2013)
ΣΤΑ ΜΠΑΡΑΚΙΑ
Μέσα στα νυχτομάγαζα γλεντούν οι προδωμένοι
οι μερακλίδικες καρδιές και οι βασανισμένοι
οι μερακλίδικες καρδιές και οι βασανισμένοι
μέσα στα νυχτομάγαζα γλεντούν οι προδωμένοι
Στα μαπαράκια ξενυχτάω
απ' το ένα στ' άλλο πάω
βάλτε δυό ποτά ακόμα
να τα πιώ να γίνω λιώμα
Η νύχτα είναι βάλσαμο για όσους αγαπάνε
γι' αυτούς που προδωθήκανε και πίνουν να ξεχνάνε
γι' αυτούς που προδωθήκανε και πίνουν να ξεχνάνε
η νύχτα είναι βάλσαμο για όσους αγαπάνε
Στα μαπαράκια ξενυχτάω
απ' το ένα στ' άλλο πάω
βάλτε δυό ποτά ακόμα
να τα πιώ να γίνω λιώμα
---
ΧΙΛΙΑ ΚΑΡΑΒΙΑ
Χίλια καράβια να παίρναν τους καημούς μου
γλυκοχαράματα τους αναστεναγμούς μου
και το παράπονο που είμαι μακρυά της
να 'ταν να το 'παιρνε η θάλασσα κοντά της
Πώς να μπορέσω τον πόνο μου να πνίξω
αφού δεν είσαι κοντά μου να σ' αγγίξω
αχ πώς κατάντησα να είμαι εγώ μονάχος
στα μανιασμένα κύματα ηλιοδαρμένος βράχος
Δεν το πιστεύω αυτό που μου συμβαίνει
πώς καταντήσαμε να γίνουμε δυό ξένοι
αχ τό 'χει φαίνεται η μοίρα μου γραμμένο
κάθε ξημέρωμα για κείνη να πεθαίνω
Αχ πώς κατάντησα να είμαι εγώ μονάχος
στα μανιασμένα κύματα ηλιοδαρμένος βράχος
---
ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΜΑΙ
Νόμιζες πώς όλα σβήσαν κι έβαλα σε όλα χί
δεν σού μάθανε πως έχει όρια κι η αντοχή
τώρα θέλεις να γυρίσεις τα παλιά να μου θυμίσεις
όμως δυστυχώς για σένα πέταξα τις αναμνήσεις
Πολύ φοβάμαι πως δε θα σε θυμάμαι
άγνωστη θά 'σαι τώρα πιά άγνωστος θα 'μαι
πολύ φοβάμαι πως δε θα σε θυμάμαι
άγνωστη θά 'σαι τώρα πιά άγνωστος θα 'μαι
Πίστευες ότι θα γίνω ένα παιχνιδάκι σου
και πως μιά ζωή θα ζούσα στο παραμυθάκι σου
έχω φύγει μακρυά σου τέλος πιά τα ψέμματά σου
ευτυχώς τώρα για μένα πέταξα και τα όνειρά σου
Πολύ φοβάμαι πως δε θα σε θυμάμαι
άγνωστη θά 'σαι τώρα πιά άγνωστος θα 'μαι
πολύ φοβάμαι πως δε θα σε θυμάμαι
άγνωστη θά 'σαι τώρα πιά άγνωστος θα 'μαι
Μην κουράζεσαι δεν κάνει να μ' αλλάξεις δεν μπορείς
για τη συμπεριφορά μου τώρα πιά μην απορείς
έχω αλλάξει τώρα γνώμη δε μου φτάνει μια συγνώμη
ευτυχώς τώρα για μένα άνοιξαν καινούργιοι δρόμοι
Πολύ φοβάμαι πως δε θα σε θυμάμαι
άγνωστη θά 'σαι τώρα πιά άγνωστος θα 'μαι
πολύ φοβάμαι πως δε θα σε θυμάμαι
άγνωστη θά 'σαι τώρα πιά άγνωστος θα 'μαι
ΕΠΙΚΗΡΥΓΜΕΝΟΣ
Τρείς το πρωί από έναν έρωτα διωγμένος
απ' την καρδιά της έξω κι επικηρυγμένος
ψάχνω στα ερείπια που μ' άφησε επάνω
να βρώ δυό λόγια να της γράψω πριν πεθάνω
Κι απόψε τα τραγούδια μου για σένανε μιλάνε
κι από τα μάτια δάκρυα του χωρισμού κυλάνε
τη μοναξιά μου βάφτισα κι έδωσα τ' όνομά σου
να νοιώθω έστω και ψεύτικα πως βρίσκομαι κοντά σου
Τρείς το πρωί και το σκοτάδι να με πνίγει
και να ρωτάω τι έχω κάνει κι έχει φύγει
να νοιώθω ξένος μιάς αγάπης και δραπέτης
αφού ποτέ δε με κατάλαβε ποτέ της
Κι απόψε τα τραγούδια μου για σένανε μιλάνε
κι από τα μάτια δάκρυα του χωρισμού κυλάνε
τη μοναξιά μου βάφτισα κι έδωσα τ' όνομά σου
να νοιώθω έστω και ψεύτικα πως βρίσκομαι κοντά σου
---
ΑΠΟΛΟΓΗΣΟΥ
Έχασα τη λογική μου που δεν είσαι πιά δική μου
κάθε τι απ' τη ζωή μου έχει γκρεμιστεί
την καρδιά μου δεν ορίζω κι όμως πίσω δε γυρίζω
να πονάω να δακρύζω έχω κουραστεί
Απολογήσου για τη ζωή σου για ό,τι κι αν σου χάρισα
δεν αντέχω πιά μαζί σου λυπάμαι που σ' αγάπησα
Ένοιωσα τη γή να τρέμει στης αγάπης το μελτέμι
έδωσα ψυχή και σώμα πήρα απονιά
έχασα τον εαυτό μου μα το σφάλμα είναι δικό μου
τώρα ψάχνω στα συντρίμμια νάβρω λησμονιά
Απολογήσου για τη ζωή σου για ό,τι κι αν σου χάρισα
δεν αντέχω πιά μαζί σου λυπάμαι που σ' αγάπησα
---
ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΗ
Δεν είσαι αυτή που ήσουνα κι εγώ αυτός που ήμουν
σταμάτα σε παρακαλώ να παίζεις πιά μαζί μου
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι είσαι κακομαθημένη
είσαι κακομαθημένη ο κόμπος έφτασε στο χτένι
Περνούσαμε πολύ καλά μα τώρα έχεις αλλάξει
για πές μου πού δεν ήμουνα σε σένανε εντάξει
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι είσαι κακομαθημένη
είσαι κακομαθημένη ο κόμπος έφτασε στο χτένι
Έφυγα νύχτα κι έριξα πίσω μου μαύρη πέτρα
αφού δεν προσαρμόστηκα με τα δικά σου μέτρα
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι είσαι κακομαθημένη
είσαι κακομαθημένη ο κόμπος έφτασε στο χτένι
---
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ
Όλα τα βράδυα μου από δώ και στο εξής
θά 'ναι για μένα πάψε πιά να μ'ενοχλείς
οι επιθυμίες σου δε θα ΄ναι διαταγές
καιρός να κάνω στη ζωή μου αλλαγές
Ανεξάρτητος θα είμαι από σήμερα
και της φυλακής μου σπάω πια τα σίδερα
δική μου είναι η ζωή και την ορίζω
σε αχάριστες καρδιές δεν τη χαρίζω
Είχα αντέξει τον τρελλό σου εγωισμό
πήγα να χάσω τον δικό μου εαυτό
ήρθε η ώρα να πετάξω σαν πουλί
τώρα φεύγω σε ανέχτηκα πολύ
Ανεξάρτητος θα είμαι από σήμερα
και της φυλακής μου σπάω πια τα σίδερα
δική μου είναι η ζωή και την ορίζω
σε αχάριστες καρδιές δεν τη χαρίζω
---
ΑΠΟΣΠΕΡΙΤΗΣ
Με βρήκε το ξημέρωμα και ο αποσπερίτης
και μες στους δρόμους έμεινα για χάρη σου ξενύχτης
Κι αν πίνω και αν ξενυχτώ τίποτα δεν αλλάζει
αφού η ζωή μου έγινε αυγή που δεν χαράζει
Με βρήκε πάλι η αυγή στους δρόμους να γυρίζω
στα μέρη που συχνάζαμε περνάω και δακρύζω
Κι αν πίνω και αν ξενυχτώ τίποτα δεν αλλάζει
αφού η ζωή μου έγινε αυγή που δεν χαράζει
---
ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΜΑ ΘΕΛΕΙ
Μια γυναίκα άμα θέλει όλα τα μπορεί
μα τα λάθη τα δικά σου δεν τα συγχωρεί
Μια γυναίκα άμα θέλει θα 'σαι θύμα της
θα ζηλεύεις, θα μετράς το κάθε βήμα της
Άστα σου λέω άστα αυτές γκρεμίζουν κάστρα
άκου και μένα φίλε που πονώ
Άστα σου λέω άστα ψηλά σε πάνε στ' άστρα
και έπειτα σ' αφήνουν στο κενό
Μια γυναίκα άμα θέλει σ' όλα ναί θα λές
της αρέσει να σου δίνει μόνο συμβουλές
Σαν τον αετό σε φτάνει απ' τη μιά ψηλά
και μιά πράξη της της σε ρίχνει πολύ χαμηλά
Άστα σου λέω άστα αυτές γκρεμίζουν κάστρα
άκου και μένα φίλε που πονώ
Άστα σου λέω άστα ψηλά σε πάνε στ' άστρα
και έπειτα σ' αφήνουν στο κενό
---
Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
Σ' αυτό το σπίτι δεν μπορώ
εγώ να ξανακοιμηθώ
μου φέρνει πόνο στην καρδιά
την πίκρα μες στο στόμα
Σ' αυτό το σπίτι δεν μπορώ
εγώ να μείνω ακόμα
Γι' αυτό θα βάλω μια φωτιά απόψε να το κάψω
να μη θυμάμαι τίποτα μήπως και την ξεχάσω
Σ' αυτό το σπίτι δεν μπορώ
να μείνω πια ούτε λεπτό
με τι κουράγιο και καρδιά
να πέσω στο κρεββάτι
χωρίς εκείνη πλάι μου
αχ πώς να κλείσω μάτι
Γι' αυτό θα βάλω μια φωτιά απόψε να το κάψω
να μη θυμάμαι τίποτα μήπως και την ξεχάσω
---
ΝΑ ΤΗΣ ΠΕΙΤΕ
Να της πείτε δεν υπάρχει, ξαναρχίζω απ' την αρχή
και δεν είναι στα καινούργια σχέδιά μου τώρα αυτή
Να της πείτε πως δε χάνω και για δεύτερη φορά,
μιά μου φτάνει, τώρα φεύγω, έχω ανοίξει τα φτερά
Μα την γνωρίζω απ' την καλή κι από την άλλη
μυαλό ποτέ δεν είχε στο κεφάλι
μα τη γνωρίζω απ' έξω κι από μέσα
αυτή η γυναίκα ποτέ δεν είχε μπέσα
Να της πείτε πως δε θα 'ρθω έχω πλέον βαρεθεί
ό,τι ένοιωθα για κείνη έχει πλέον πια χαθεί
Να της πείτε δεν υπάρχω, η ζωή μου άλλαξε
δεν αρνούμαι πως μια νύχτα το κορμί μου χάραξε
Μα την γνωρίζω απ' την καλή κι από την άλλη
μυαλό ποτέ δεν είχε στο κεφάλι
μα τη γνωρίζω απ' έξω κι από μέσα
αυτή η γυναίκα ποτέ δεν είχε μπέσα
---
ΒΑΖΩ ΡΟΤΑ
Κοντοζυγώνει η αυγή
κι εγώ όμως δεν κομάμαι
περνοδιαβαίνω τα στενά
πάλι και σε θυμάμαι
Βάζω ρότα βάζω πλώρη στης αγάπης τ' ανηφόρι
της καρδιάς μου βασανάκι να με πρόσεχες λιγάκι
Βάζω ρότα βάζω πλώρη είμ' ακυβέρνητο βαπόρι
τη μορφή σου για πυξίδα έχω μες στην καταιγίδα
Με φέρνουνε τα βήματα
πάλι στη γειτονιά σου
του έρωτα τα κύματα
μέσα στην αγκαλιά σου
Βάζω ρότα βάζω πλώρη στης αγάπης τ' ανηφόρι
της καρδιάς μου βασανάκι να με πρόσεχες λιγάκι
Βάζω ρότα βάζω πλώρη είμ' ακυβέρνητο βαπόρι
τη μορφή σου για πυξίδα έχω μες στην καταιγίδα
---
Σ' ΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙ
Σ' ένα τραπέζι κάπου στη μέση
βρίσκεται κείνη που μου αρέσει
τη βλέπω να πίνει και μου τη δίνει
δεν ξέρω στ' αλήθεια τι πρέπει να γίνει
Πάμε να φύγουμε από δώ καρδιά μου
εσύ ήσουν πάντα μες στα όνειρά μου
πάμε να φύγουμε από δώ ψυχή μου
μαζί σου να ΄μαι την υπόλοιπη ζωή μου
Αναζητάω ένα της βλέμμα
κι ένα της γέλιο απεγνωσμένα
Αχ να την είχα στην αγκαλιά μου
και τι δε θα 'δινα να γίνει δικιά μου
Πάμε να φύγουμε από δώ καρδιά μου
εσύ ήσουν πάντα μες στα όνειρά μου
πάμε να φύγουμε από δώ ψυχή μου
μαζί σου να ΄μαι την υπόλοιπη ζωή μου
